Προδιάθεση φυλής
Δεν είναι λίγες οι φορές που το κατοικίδιό μας ξαφνικά μπορεί να κάνει εμετό ή/και διάρροια. Είναι όμως όντως ξαφνικά; Από τα συνηθέστερα αίτια αυτών των εκδηλώσεων είναι η κατανάλωση τροφής η οποία δεν είναι καλά ανεκτή από τον οργανισμό του ζώου. Δηλαδή, το πεπτικό του σύστημα δεν είναι σε θέση να πέψει ή/και να απορροφήσει κάποιο συστατικό της τροφής. Πιο συγκεκριμένα, το κατοικίδιό σας μπορεί να αρχίσει να έχει γαστρεντερικές διαταραχές (γαστρεντερικά προβλήματα), ύστερα από την κατανάλωση μιας συγκεκριμένης τροφής για κάποιο χρονικό διάστημα, καθότι μπορεί να έχει εμφανίσει αυτό που αποκαλούμε τροφική αλλεργία στο συγκεκριμένο είδος πρωτεΐνης που περιέχει η τροφή. Σε αυτή την περίπτωση, ο κτηνίατρός σας θα σας συστήσει τη δοκιμή με μια εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης που θα είναι καλύτερα ανεκτή από τον οργανισμό του κατοικίδιού σας.
Πολλές φορές, επίσης, ενδέχεται να είναι άλλος ο ένοχος και όχι η τροφή που ταΐζετε καθημερινά το κατοικίδιό σας. Τόσο οι γάτες, όσο και οι σκύλοι έχουν την περιέργεια να γευτούν οτιδήποτε προσελκύσει την όσφρησή τους. Έτσι, συχνά χωρίς να το αντιληφθούμε οι μικροί μας φίλοι μπορεί να έχουν επισκεφθεί την κουζίνα μας και να έχουν δοκιμάσει από το φαγητό που έχουμε μαγειρέψει. Τότε, λοιπόν, το κατοικίδιό μας, όσο νόστιμο κι αν είναι το φαγητό μας, μπορεί να εμφανίσει τροφική δυσανεξία. Το αποτέλεσμα είναι η πρόκληση εμετού ή/και διάρροιας (με ή χωρίς αίμα) που αντιμετωπίζονται με ειδική τροφή κατάλληλη για την ανακούφιση του πεπτικού σε συνδυασμό με ειδικά διατροφικά συμπληρώματα για την αποκατάσταση της χλωρίδας του εντέρου. Για αυτό το λόγο, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγουμε να δίνουμε στους μικρούς μας φίλους από το φαγητό μας, όσο και αν το επιζητούν. Ενώ, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται αν το μαγειρευτό φαγητό περιέχει συστατικά, όπως το κρεμμύδι, το οποίο ανήκει στις τοξικές ουσίες για τους μικρούς μας φίλους. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να προσκομίσετε άμεσα το κατοικίδιό σας στο κοντινότερο κτηνιατρείο. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τις ουσίες που έχουν τοξική δράση για τους τετράποδους φίλους μας.
Από αυτή την περιέργεια που διακατέχει τα χαριτωμένα τετράποδα, δεν λείπει και η επιθυμία τους να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους δοκιμάζοντας και τρώγοντας αντικείμενα (ξένα σώματα) πέραν της τροφής. Ιδιαίτερα τα κουτάβια εκδηλώνουν συχνότερα αυτή την επικίνδυνη συνήθεια, ως μέρος του παιχνιδιού τους. Έτσι, ενδεχομένως τα κατοικίδιά μας να καταναλώσουν υλικά, τα οποία μπορεί να τους προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα και να αποβούν μοιραία για τη ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή και σε ένα τέτοιο συμβάν, η επίσκεψη στο κοντινότερο κτηνιατρείο είναι επιβεβλημένη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι εξίσου σημαντική η σωστή συντήρηση της τροφής των μικρών μας φίλων. Η αλλοιωμένη τροφή μπορεί εξίσου να προκαλέσει στους κατοικίδιους φίλους μας γαστρεντερικά προβλήματα. Κάποια tip περιλαμβάνουν την αποθήκευση της ξηράς τροφής σε χώρο που δεν είναι εκτεθειμένος σε υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία, ο καταμερισμός της σε αεροστεγείς τροφοσυλλέκτες όταν ανοίγουμε μια μεγάλη συσκευασία, η προτίμηση μικρών συσκευασιών, αλλά και η αποφυγή λήψης της τροφής με βρεγμένα χέρια ή με κουπάκια που έχουμε πλύνει και δεν έχουν στεγνώσει καλά, έτσι ώστε να μην μεταφέρουμε υγρασία στην τροφή που μπορεί να την αλλοιώσει και να αναπτυχθούν παθογόνα μικρόβια. Οι κονσέρβες πρέπει να διατηρούνται μετά το άνοιγμα στο ψυγείο έως 2 ημέρες. Εναλλακτικά, η απευθείας μεταφορά μετά το άνοιγμα της κονσέρβας σε γυάλινο τροφοσυλλέκτη μπορεί να δώσει 1-2 μέρες ακόμη διάρκεια ζωής στην κονσέρβα στο ψυγείο.
Ένα από τα πιο κοινά γαστρεντερικά προβλήματα του πεπτικού συστήματος των κατοικίδιων είναι η δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει τα κατοικίδια όλων των φυλών και ηλικιών, αν και είναι πιο σύνηθες να εμφανίζεται σε κατοικίδια μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας. Δυσκοιλιότητα είναι η δυσκολία ή η μειωμένη συχνότητα αφόδευσης που οδηγεί στην συσσώρευση κοπράνων στο παχύ έντερο. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να γίνει μη αντιστρέψιμη και το έντερο να μπλοκαριστεί εντελώς από μια ξηρή μάζα κοπράνων. Αν και η δυσκοιλιότητα πολλές φορές είναι παροδική δεν πρέπει ποτέ να αγνοηθεί. Αν παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση, μπορεί να προκαλέσει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα στο μέλλον. Η δυσκοιλιότητα είναι αρκετά συχνή στους σκύλους και πιο σπάνια στις γάτες. Τις περισσότερες φορές μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι από τους ιδιοκτήτες. Αν όμως το πρόβλημα είναι μεγάλο ή γίνει χρόνιο, πρέπει να επέμβει κτηνίατρος.
Αίτια της δυσκοιλιότητας του κατοικίδιου:
Τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας των κατοικίδιων:
Αν το κατοικίδιο σας δεν έχει αφοδεύσει για δύο ή περισσότερες ημέρες, αυτό είναι συχνά ένα σημάδι ότι πάσχει από δυσκοιλιότητα. Πρόσθετες ενδείξεις περιλαμβάνουν έντονη προσπάθεια, σκύψιμο ή δυσαρέσκεια κατά την αφόδευση.
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες δυσκοιλιότητας στα κατοικίδια είναι παρόμοιες μ’ αυτές των ανθρώπων. Σε περιπτώσεις ήπιας εμφάνισής της, το κατοικίδιο σας ενδεχομένως να μην καταναλώνει αρκετές ίνες μέσω της διατροφής του. Επίσης, αν το κατοικίδιο σας είναι υπέρβαρο ή δεν ασκείται τακτικά, η ίδια η έλλειψη δραστηριότητας μπορεί να περιορίζει την ελεύθερη κίνηση των κοπράνων μέσα στο έντερο.
Κάποιες άλλες αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα είναι οι παρακάτω:
1) Κατάποση δύσπεπτων υλικών: μαλλιά, κόκκαλα, πλαστικά, σκουπίδια.
2) Έλλειψη νερού.
3) Άγχος, αλλαγή ρουτίνας, έλλειψη κατάλληλου μέρους για αφόδευση, πόνος στο ορθό ή στην περιοχή του πρωκτού, ορθοπεδικό πρόβλημα που εμποδίζει το ζώο από το να πάρει στάση αφόδευσης.
4) Απόφραξη παχέος εντέρου: ενδωαυλικοί όγκοι, εκκόλπωμα του ορθού, στένωση, ξένο σώμα, κοκκίωμα.
5) Ασθένειες
6) Φάρμακα κλπ
Όπως οι άνθρωποι, έτσι και τα κατοικίδια έχουν ένα είδος «προγραμματισμού» στις φυσικές τους ανάγκες. Συνήθως, οι κενώσεις των κατοικίδιων είναι μία ή δύο την ημέρα. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά έχει σημασία να παρακολουθείτε τη συχνότητα των κενώσεων του τετράποδου φίλου σας. Με τον καιρό η συχνότητα, η συνέπεια και η προσπάθεια που απαιτείται στην κάθε κένωση του κατοικίδιου σας μπορεί να σας βοηθά στο να εντοπίζετε πιθανά προβλήματα δυσκοιλιότητας.
Όταν αποκτήσετε μια άποψη της γενικής εμφάνισης των κοπράνων του κατοικίδιου σας, θα παρατηρήσετε πως αφενός μεν η κένωση ενός δυσκοίλιου κατοικίδιου είναι πιο αργή και απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, αφετέρου δε πως τα κόπρανα είναι μικρότερα, σκληρότερα και πιο σκουρόχρωμα από το φυσιολογικό. Αν πρόκειται για σκύλο και τον βγάζετε βόλτα,( έχοντας μαζί σας πλαστικές σακούλες για τη συλλογή των κοπράνων του,) η προαναφερθείσα παρατήρηση είναι ευκολότερη για σας.
Οι τριχόμπαλες στις γάτες σχηματίζονται μετά την κατάποση τριχών κατά την φυσιολογική διαδικασία καθαρισμού του σώματος τους. Φυσιολογικά αποβάλλονται από τον οργανισμό είτε μέσω της διαδικασίας εμέτου (φυσιολογικό φαινόμενο) είτε με την διαδικασία της αφόδευσης.
Υπάρχουν ωστόσο, και φορές που οι τριχόμπαλες μπορεί να μπλοκάρουν τον εντερικό σωλήνα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Προσοχή λοιπόν, συχνοί έμετοι, κατανάλωση μικρών ποσοτήτων φαγητού, απώλεια βάρους και δυσκοιλιότητα είναι συμπτώματα που πρέπει να σας προβληματίσουν. Είναι λογικό πως οι μακρύτριχες γάτες είναι αυτές που υποφέρουν περισσότερο από το σχηματισμό τριχόμπαλων. Μάλιστα η κατάσταση επιδεινώνεται περισσότερο την άνοιξη και το καλοκαίρι που το τρίχωμα αλλάζει προκειμένου να ανανεωθεί.
Μέτρα πρόληψης
Ασφαλώς και μπορείτε να αποτρέψετε το σχηματισμό τριχόμπαλων για τη γάτα σας. Φροντίζετε λοιπόν να τις βουρτσίζετε συχνά έτσι ώστε να απομακρύνετε το νεκρό τρίχωμα πριν καταλήξει στο στομάχι της. Οι μακρύτριχες γάτες απαιτούν καθημερινό βούρτσισμα και οι κοντότριχες μία με δύο φορές την εβδομάδα. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος της δυσκοιλιότητας αλλά και της απομάκρυνσης των τριχόμπαλων προτείνεται η χορήγηση ειδικών συμπληρωμάτων διατροφής ενισχυμένων με βιταμίνες και ουσίες που βοηθούν στην λίπανση του εντερικού σωλήνα ή ειδικής διατροφής που ελαχιστοποιεί τα προβλήματα αυτά.