Η κολίτιδα είναι μια κατάσταση κατά την οποία το κόλον του εντέρου παρουσιάζει φλεγμονή. Υπάρχουν πολλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένου του στρες, των παρασίτων, της υπερανάπτυξης των βακτηρίων του εντέρου, της αλλοιωμένης διατροφής, των τροφικών αλλεργιών και των συνθηκών που προκαλούνται από τον ανοσοποιητικό παράγοντα. Η διάγνωση μπορεί να απαιτεί εξετάσεις κοπράνων, κοιλιακές ακτινογραφίες (ακτίνες Χ), υπερηχογράφημα στην κοιλιά και/ή βιοψία του εντερικού ιστού. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιβιοτικά, αντιπαρασιτικά φάρμακα, συμπληρώματα διαιτητικών ινών, προβιοτικά, ειδική δίαιτα ή ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Τι είναι η κολίτιδα;
Η κολίτιδα είναι η φλεγμονή του παχέος εντέρου, που είναι το τελευταίο τμήμα της πεπτικής οδού. Υπό κανονικές συνθήκες, το κόλον αποθηκεύει παροδικά τα κόπρανα ενώ απορροφά υγρά και θρεπτικά συστατικά. Όταν το κόλον έχει φλεγμονή, αυτές οι λειτουργίες επηρεάζονται. Πρόσθετα υγρά παραμένουν στο κόλον, με αποτέλεσμα τη διάρροια. Η κολίτιδα μπορεί να είναι οξεία, να εμφανίζεται μόνο λίγες ημέρες ή η πάθηση μπορεί να είναι χρόνια και να διαρκεί για μήνες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κολίτιδας;
Τα συμπτώματα της κολίτιδας περιλαμβάνουν διάρροια με βλέννα και/ή φρέσκο αίμα, δυσκοιλιότητα και ενδεχομένως έμετο. Τα κατοικίδια με κολίτιδα συχνά έχουν διαταραχές στην συχνότητα των κενώσεων. Πολλές φορές συνυπάρχει το αίσθημα της ατελούς κένωσης κατά την αφόδευση, προκαλώντας κάποιους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων να πιστεύουν εσφαλμένα ότι το κατοικίδιο ζώο είναι δυσκοίλιο. Ορισμένα κατοικίδια ζώα ενδέχεται να κάνουν εμετό. Παρά τα εν λόγω σημάδια, η απώλεια βάρους, αν συνυπάρχει, συνήθως δεν σχετίζεται με κολίτιδα.
Τι προκαλεί κολίτιδα;
Οξείες μορφές κολίτιδας μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια ή μετά από αγχωτικές καταστάσεις, όπως η μεταφορά, ο καλλωπισμός ή τα έντονα καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες). Η κολίτιδα μπορεί επίσης να συμβεί όταν τα κατοικίδια ζώα τρώνε επιτραπέζια τρόφιμα, εισέρχονται στα σκουπίδια ή τρώνε οτιδήποτε δεν είναι μέρος της συνηθισμένης διατροφής τους, συμπεριλαμβανομένων μη ζωϊκών ειδών όπως πετρούλες, πλαστικά και ρούχα. Η κολίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από εντερικά παράσιτα, όπως τα μαστιγοφόρα παράσιτα του εντέρου (τρίχουροι) ή η Giardia, ή από υπερανάπτυξη ορισμένων τύπων βακτηρίων στο πεπτικό σύστημα. Οι περισσότερες χρόνιες μορφές κολίτιδας συνδέονται συχνά με αλλεργίες στις πρωτεΐνες της τροφής ή με τη χρόνια διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος που σχετίζεται με τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.
Πώς ο κτηνίατρός μου θα διαγνώσει την κολίτιδα;
Ο κτηνίατρός σας πιθανότατα θα ξεκινήσει με μια εξέταση κοπράνων για να ελέγξει για παράσιτα και βακτηριακή υπερανάπτυξη. Μια εξέταση από το ορθό μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί για την ανίχνευση στενώσεων που μπορεί να προκαλέσουν κοπρόσταση. Εάν υπάρχει υποψία ξένου σώματος, συνιστώνται ακτινογραφίες . Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να συνιστάται κοιλιακός υπερηχογράφος. Για πιο χρόνιες περιπτώσεις, οι βιοψίες (δείγματα ιστών) του παχέος εντέρου είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Οι βιοψίες μπορούν να ληφθούν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά ή με ενδοσκόπηση χρησιμοποιώντας ένα ενδοσκόπιο (ένα μακρύ, στενό σωλήνα με μια μικροσκοπική κάμερα στο άκρο). Το ενδοσκόπιο μπορεί να εισαχθεί στο ορθό για να βοηθήσει τον κτηνίατρό σας να αξιολογήσει το ορθό και το παχύ έντερο. Το όργανο περιλαμβάνει μια μικρή λαβή, την οποία ο κτηνίατρός σας μπορεί να καθοδηγήσει, χρησιμοποιώντας τη φωτογραφική μηχανή, για να πάρει δείγματα ιστών.
Πώς θεραπεύεται η κολίτιδα;
Η θεραπεία για κολίτιδα εξαρτάται από την αιτία. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της εξέτασης στα κόπρανα, τα αντιβιοτικά ή τα αντιπαρασιτικά φάρμακα μπορεί να είναι όλα όσα χρειάζονται για να ξεκαθαρίσουν οξείες περιπτώσεις κολίτιδας. Προβιοτικά (ευεργετικά ζωντανά βακτηρίδια) ή πρεβιοτικά μπορούν να προστεθούν στη δίαιτα για να αποκατασταθεί η μικροβιακή χλωρίδα στον πεπτικό σωλήνα .
Για σκύλους που έχουν φάει σκουπίδια ή επιτραπέζια τρόφιμα, η νηστεία για 24 έως 48 ώρες ή η σίτιση μιας ήπιας δίαιτας μπορεί να είναι αρκετή για να μειώσει ή να εξαλείψει τη φλεγμονή στο πεπτικό σύστημα. Στις γάτες δεν πρέπει μα εφαρμόζεται η νηστεία για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, αλλά μια ήπια δίαιτα είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση. Μόλις το κατοικίδιο ζώο αισθάνεται καλύτερα, μπορείτε να ανακατεύετε σταδιακά την τροφή του ώστε να έχουμε επαναφορά στην κανονική διατροφή. Πρέπει πάντα να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας πριν προχωρήσετε σε νηστεία το κατοικίδιο ζώο σας ή αλλάξετε τη διατροφή. Εάν υπάρχει υποψία ξένου σώματος, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση γιατί η αναμονή λίγων ημερών μπορεί να επιδεινώσει το αποτέλεσμα.
Πολλά κατοικίδια ζώα με κολίτιδα αντιμετωπίζονται με συμπληρώματα διαιτητικών ινών. ΟΙ φυτικές ίνες βοηθούν να δεσμεύεται το πρόσθετο υγρό στο παχύ έντερο και να σταθεροποιούνται τα κόπρανα. Τα κατοικίδια με τροφική αλλεργία μπορεί να απαιτούν υποαλλεργική δίαιτα. Οι σκύλοι και οι γάτες με ανοσολογικά προβλήματα μπορεί να απαιτούν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Ο ιός του έρπητα της γάτας (FHV-1) είναι πολύ συνηθισμένος στον παγκόσμιο πληθυσμό της γάτας, με ποσοστά έκθεσης μεγαλύτερα από 90%. Προκαλεί τη γρίπη της γάτας και είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες των προβλημάτων των ματιών στις γάτες. Περισσότερο από το 80% των γατών που εκτίθενται σε FHV-1 γίνονται φορείς δια βίου και περίπου οι μισές από αυτές τις γάτες θα αναπτύξουν επαναλαμβανόμενα προβλήματα, τα οποία συνήθως αναπτύσσονται σε περιόδους πίεσης και στρες. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται ασθένεια επανενεργοποιημένης μόλυνσης της γάτας από τον ιό FHV-1.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μόλυνσης από το FHV-1;
Τα συμπτώματα της μόλυνσης τείνουν να ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία της γάτας:
Νεαρές γάτες:
Οι έφηβες ή οι νεαρές ενήλικες γάτες συνήθως αναπτύσσουν πρωτογενή νόσο. Εμφανίζονται σημάδια γρίπης (φτάρνισμα, ρινικό έκκριμα), μαζί με επιπεφυκίτιδα (επώδυνη φλεγμονή, κολλώδη μάτια με αυξημένες εκκρίσεις). Οι προσβεβλημένες γάτες μπορούν επίσης να αναπτύξουν επώδυνα έλκη κερατοειδούς.
Η ασθένεια της επανενεργοποιημένης μόλυνσης (ενήλικες γάτες):
Η ασθένεια της επανενεργοποιημένης μόλυνσης από FHV-1 αναπτύσσεται σε μεγαλύτερες ηλικιακά γάτες όταν ο αδρανής ιός επανενεργοποιείται από ένα λανθάνον στάδιο στο οποίο βρίσκεται εντός του οργανισμού. Αυτές οι γάτες δεν εμφανίζουν συνήθως τα συμπτώματα γρίπης της γάτας. Αντίθετα, τα κύρια συμπτώματα είναι η υποτροπιάζουσα επιπεφυκίτιδα, η φλεγμονή του κερατοειδούς, η έξαψη και οι εκκρίσεις από τα μάτια. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της «έξαρσης» και τα οποία συχνά αναπτύσσονται μετά από μια περίοδο άγχους. Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί το άγχος σε μερικές γάτες, αλλά οι συνήθεις παράγοντες άγχους περιλαμβάνουν την πρόσφατη μετακίνηση της γάτας (π.χ.kennel), τη μετακόμιση σε ένα νέο σπίτι ή την εισαγωγή ενός νέου κατοικίδιου (ή μωρού) στο νοικοκυριό. Ορισμένες γάτες μεγαλύτερης ηλικίας αναπτύσσουν μια χαμηλού βαθμού αλλά προοδευτική φλεγμονή του κερατοειδούς λόγω της επίμονης μόλυνσης με FHV-1. Αυτό συχνά δεν είναι επώδυνο, αλλά μπορεί να προκαλέσει σταδιακή χειροτέρευση της όρασης καθώς ο κερατοειδής γίνεται πιο θολός, παραμορφωμένος και με ουλές. Αυτή η κατάσταση, που ονομάζεται στρωματική κερατίτιδα, είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Πώς διαγιγνώσκεται η FHV-1;
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εμφάνιση ενός ειδικού τύπου έλκους του κερατοειδούς, που ονομάζεται δενδριτικό έλκος, αρκεί για να επιτρέψει μια κλινική διάγνωση της FHV-1. Σε άλλες περιπτώσεις, η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί εργαστηριακά (τα προς εξέταση μάκτρα μπορούν να ληφθούν από την επιφάνεια του ματιού ή / και από τον λαιμό).
Πώς θεραπεύεται η FHV-1;
Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο ιός επανενεργοποιείται κατά τη διάρκεια περιόδων στρες, οπότε αν τα επίπεδα στρες μπορούν να μειωθούν τότε το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να ξεπεράσει τη νόσο και να αναγκάσει τον ιό να επιστρέψει στην αδρανοποιημένη του κατάσταση. Ο εντοπισμός και η μείωση του στρες και της πίεσης στις γάτες δεν είναι πάντα εύκολος. Προσπαθήστε να μειώσετε ή να εξαλείψετε όλους τους γνωστούς παράγοντες πίεσης (βλέπε παραπάνω) και ίσως να εξετάσετε το ενδεχόμενο να αφιερώσετε κάποιο επιπλέον χρόνο τα βράδια για μια αγκαλιά ή έναν καλλωπισμό.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Τα εμβολιακά σχήματα που εφαρμόζονται στις γάτες για να αντιμετωπισθούν οι κυριότερες ασθένειες των γατών περιέχουν και τον εμβολιασμό εναντίον του ιού FHV-1. Ο κτηνίατρος σας θα σας ενημερώσει και θα εφαρμόσει το καλύτερο εμβολιακό σχήμα βάσει και των επιδημιολογικών ερευνών.
